Groepsdruk om te knuffelen: je persoonlijke grenzen
Je grenzen niet zelf kunnen bepalen is niet spiritueel
Knuffelen is geen gebruik dat kan worden gekozen als norm voor een groep. Niet in de geschreven regels en niet in de ongeschreven regels. Knuffelen is ten allen tijde en in ieder uniek moment een persoonlijke keuze die je maakt op basis van je behoeftes en gevoelens van dat moment.
Signalen van je lichaam en geest
Wanneer je lichaam verkrampt als iemand in je persoonlijke ruimte komt. Wanneer je weerstand, angst of boosheid voelt opkomen. Wanneer je op basis van geur, intuïtie, een weerstand tegen een bepaald persoon, of simpelweg je bui van dat moment een stap achteruit zou willen zetten.
Elk mens heeft andere knuffelgrenzen.
Ik ben gek op knuffelen. Maar niet met vreemden. Deels omdat dat bij mijn persoonlijkheid past, en deels omdat ik weet dat mensen makkelijker te kneden en manipuleren zijn als er geknuffeld wordt, en dat wordt in sommige gevallen doelbewust misbruikt.
Vreemden moeten eerst mijn vertrouwen winnen.
Dat kost tijd.
Als mensen hier moeite mee hebben en het zien als on-spiritueel of negatief gedrag of ‘niet leuk meedoen’ … dan laten ze me meteen iets belangrijks zien. Ze begrijpen niet hoe belangrijk en gezond persoonlijke grenzen zijn.
Hoe zit dat bij jou?
Voel je je eigen knuffelgrenzen? Heb je een duidelijke JA en een duidelijke NEE? Geef je er gehoor aan, ook als iedereen om je heen andere keuzes maakt? Of knuffel je mee, omdat je denkt dat het hoort, omdat je mensen niet wilt teleurstellen, of omdat je bang bent om niet bij de groep te horen?
